W ten czwartek, z okazji Dnia Uprzejmości, Figaro.fr wraca do tematu cudownego składnika, wpływającego na efektywność zarządzania, a który przecież wynika ze zdrowego rozsądku.

Presja, stres, obowiązek uzyskania rezultów, czasami napięte stosunki z jednym lub kilkoma kolegami … Codzienne życie menedżera nie jest łatwe. Często jest on oskarżany o wszelkie zło. Badanie przeprowadzone przez CFDT „Parlons travail”, którego wyniki właśnie się pojawiły, potwierdza to. Jego główna konkluzja: pracownicy francuscy kochają swoje przedsiębiorstwa, a także kochają swoją pracę i swoich kolegów … Co za szczęście! Gdzie jest zatem problem?  Szef, oczywiście. 28% badanych twierdzi, że zdarzyło im się mieć ochotę, by być brutalnym wobec swoich przełożonych. To nie wszystko. 66% stwierdziło, że gdyby musieli wykonywać swoją pracę bez przełożonego, nic by się nie zmieniło.

Inna ciekawa liczba: spośród 106.000 pracowników ankietowanych w tym badaniu, 86% twierdzi, że wystarczy tylko jeden uciążliwy kolega, by  całkowicie „zaminować” morale w zespole. Nie precyzując jednak, czy jest to szef czy nie. Liczba ta pokazuje, jak skomplikowaną sprawą jest sprawienie, by zadziałała idealna alchemia w zespole i w jakim stopniu dobra atmosfera jest ulotna. Nawet jeśli przyzwyczajenia i osobowości różnią się,  ostatecznie każdy menedżer dąży do osiągnięcia tego samego: zbudowania skutecznego zespołu, w którym panuje zadowolenie i dobry humor.

Przed czterema laty, gigant Google uruchomił szeroki i obiecujący projekt. Projekt o nazwie „Arystoteles”. Statystycy, naukowcy, socjologowie, psychologowie, inżynierowie … Silny zespół został zmobilizowany do obserwowania i analizowania setek zespołów roboczych. Wszystko po to, aby odpowiedzieć na kluczowe pytanie w świecie biznesu. Co sprawia, że ​​grupa robocza jest skuteczna lub nie?

Uprzejmość, wartość ponadczasowa

Prawdziwa wyprawa po Święty Gral! Badacze postawili więc sobie wiele pytań, aby spróbować znaleźć sekret skuteczności zespołu. Czy potrzebne są zbliżone zainteresowania wśród wsółpracowników? Równy parytet kobiet i mężczyzn? A może nadawanie na jednych falach, przyjaźnie, by osiągnąć optymalną skuteczność? Wynik : żaden, jak doniósł New York Times. Badacze nie znaleźli nawet najmniejszej korelacji statystycznej, musieli więc zająć się innymi elementami, by kontynuować swoją pracę. Swoje zainteresowanie zwrócili na normy panujące w grupach, na niepisane zasady, którym podporządkowuje się każdy członek zespołu, by pracować wspólnie.

Biorąc pod uwagę wysiłki i zasoby ludzkie skierowane do tego projektu, uprawnionym było oczekiwać jakichś rewelacji, wyjątkowych rezultatów, marzenia, nowości… Tymczasem stało się dokładnie odwrotnie, ponieważ badacze doszli do jednego prostego wniosku, że najważniejszym dla skuteczności zespołu  jest „bezpieczeństwo psychologiczne”, tzn. żeby każdy czuł się dobrze, bezpiecznie i mógł pracować nie obawiając się, że będzie oceniany czy zdradzony.

Innymi słowy, aby zespół był skuteczny, powinien składać się ze współpracowników, odznaczających się następującymi cechami: uprzejmość, sympatyczność i życzliwość.

Problem jest poważny. W naszym społeczeństwie, w którym twierdzi się wprost odwrotnie, że trzeba być chamskim, by osiągnąć sukces, światu pracy daleko, bardzo daleko do tego, by tworzyli go tylko ludzie z dobrymi intencjami…”Każdego rodzaju uprzejmość jest zawsze znakiem zdrady” czytamy w Le Nœud de vipères (Gniazdo żmij), pióra François Mauriaca. W biurze także trzeba uważać na „fałszywych przyjaciół”, którzy chcą wykorzystać nasze zaufanie.

• Par Quentin Périnel
• Publié le 03/11/2016
• Tłumaczenie: Joanna Dąbrowska-Ospital